Οι Σουηδοί prog-metal τιτάνες Opeth επιστρέφουν με το 14ο στούντιο άλμπουμ τους, The Last Will & Testament, έναν δίσκο που καταδύεται βαθιά στην πλούσια ιστορία τους, ενώ παράλληλα εξερευνά νέους και απροσδόκητους δημιουργικούς δρόμους. Με τις γοτθικές του αποχρώσεις, το άψογο μείγμα από death metal growls και το πλούσιο prog rock εμπνευσμένο από τα 70s, το άλμπουμ είναι ένα θριαμβευτικό νεύμα στην εξέλιξη της μπάντας και ένας φόρος τιμής στην κληρονομιά τους.
Επιστροφή στις ρίζες χωρίς νοσταλγία
Επιστροφή στις ρίζες χωρίς νοσταλγίαΈχουν περάσει πέντε χρόνια από το In Cauda Venenum και σχεδόν δύο δεκαετίες από τότε που τα εμβληματικά γρυλίσματα των Opeth ήταν για τελευταία φορά στο προσκήνιο. Οι οπαδοί των άλμπουμ όπως τα Blackwater Park και Still Life θα χαρούν καθώς ο frontman Mikael Åkerfeldt επαναφέρει την γρυπώδη φωνητική του αγριότητα. Ωστόσο, αυτό δεν είναι απλά ένα ταξίδι στις αναμνήσεις. Τα γρυλίσματα εξυπηρετούν έναν αφηγηματικό σκοπό, αντικατοπτρίζοντας τον κεντρικό χαρακτήρα στο concept του άλμπουμ - μια ιστορία εμπνευσμένη από τη δεκαετία του 1920 για οικογενειακά μυστικά που αποκαλύπτονται μέσω της ανάγνωσης μιας διαθήκης.
Ο ίδιος ο Åkerfeldt σημείωσε ότι επανέφερε τα τραχιά φωνητικά όχι από νοσταλγία αλλά επειδή το απαιτούσε το υλικό. Και φίλε, λειτουργεί. Σε συνδυασμό με τον νέο ντράμερ Waltteri Väyrynen, του οποίου το εκρηκτικό αλλά και περίπλοκο drumming προσθέτει νέο δυναμισμό, οι Opeth ακούγονται ανανεωμένοι.
Θεματικό βάθος και διαρθρωτική φιλοδοξία
Κατασκευασμένο ως ένα ενιαίο κομμάτι χωρισμένο σε οκτώ "παραγράφους" (κομμάτια), το The Last Will & Testament μοιάζει με ερωτική επιστολή στα prog-rock concept albums του παρελθόντος. Σκεφτείτε το Thick as a Brick των Jethro Tull, αλλά πιο σκοτεινό, βαρύτερο και πολύ πιο δυσοίωνο. Και μιλώντας για Tull, ο ίδιος ο Ian Anderson δανείζει το θρυλικό του φλάουτο στο άλμπουμ, απογειώνοντας τη θεατρικότητά του.
Η ιστορία εκτυλίσσεται με όλη την ένταση ενός δράματος του HBO, αντλώντας έμπνευση από το Succession. Ενώ αυτή η προσέγγιση θα μπορούσε να έχει τον κίνδυνο να είναι υπερβολικά δραματική ή ασύνδετη, ο Åkerfeldt και η παρέα του διασφαλίζουν ότι κάθε ανατροπή και στροφή κυλάει φυσικά. Η συμπερίληψη guest τραγουδιστών όπως ο Joey Tempest (Europe) και η Mirjam Åkerfeldt προσθέτει επιπλέον συναισθηματικό βάρος.
Μουσικά στιγμιότυπα
Το εναρκτήριο κομμάτι του άλμπουμ, το "§1", είναι μια φλογερή εισαγωγή που συνδυάζει αβίαστα το death metal παρελθόν των Opeth με το prog-fusion παρόν τους. Το κομμάτι είναι μια άμεση υπενθύμιση της δόξας της εποχής του Deliverance, ενώ εξακολουθεί να προωθείται με jazz πειραματισμούς.
Το κεντρικό κομμάτι, "§2,", είναι ένα στοιχειωτικό, πολύπλευρο ταξίδι. Κοιλιακές κραυγές, jazzy ιντερλούδια και προφητική αφήγηση υφαίνουν ένα μωσαϊκό ψυχεδελικής κακοήθειας που μοιάζει με το Sorceress. Στη συνέχεια, υπάρχει το "A Story Never Told", το μόνο συμβατικά τιτλοφορημένο κομμάτι του άλμπουμ και το κλείσιμο του. Με ορχηστρικές ενορχηστρώσεις και πένθιμους στίχους, θυμίζει την τάση των Opeth να κλείνουν άλμπουμ με μεγαλειώδεις μπαλάντες (Faith in Others, κανείς;).
Τούτου λεχθέντος, το μεσαίο τμήμα του δίσκου ("§3" έως "§7") ενίοτε συγχέεται. Ενώ είναι γεμάτο με συναρπαστικές στιγμές -όπως ο δυσοίωνος προφορικός λόγος στο "§7"- η έλλειψη ξεχωριστών αγκίστρων αφήνει μέρη του άλμπουμ να μοιάζουν με συνδετικό ιστό για τα πιο ξεχωριστά βιβλία του.
Η ετυμηγορία
Είναι το The Last Will & Testament το καλύτερο των Opeth; Όχι ακριβώς, αλλά αυτό είναι λιγότερο κριτική αυτού του δίσκου και περισσότερο μια απόδειξη (λογοπαίγνιο) του εκπληκτικού καταλόγου της μπάντας. Αυτό που είναι, ωστόσο, είναι μια αριστοτεχνική συγχώνευση των death metal ριζών τους και των prog φιλοδοξιών τους. Η επιστροφή των growls μοιάζει με επιστροφή στο σπίτι, αλλά είναι το εννοιολογικό βάθος και η μουσική εκλέπτυνση του άλμπουμ που το καθιστούν μια από τις πιο συναρπαστικές κυκλοφορίες τους εδώ και χρόνια.
Για τους οπαδούς που επιθυμούν τη σκοτεινή μυσταγωγία των πρώιμων Opeth σε συνδυασμό με τη δεξιοτεχνία της σύγχρονης εποχής τους, το The Last Will & Testament είναι απαραίτητο άκουσμα. Περιμένετε αυτό το άλμπουμ να βρίσκεται στην κορυφή πολλών λιστών για το τέλος της χρονιάς.
